۲-۱-۲-۴- ویژگی­های زبانی

دانش­آموزانی که اختلال­­های یادگیری دارند ممکن است در درک قواعد اجتماعی بنا شده که در زندگی روزمره استفاده می­شود، مشکل داشته باشند. آنها شاید در نظارت بر رفتار و اعمال یا صحبت کردن بدون دور­اندیشی با دشواری مواجه باشند. همچنین ممکن است به طور نامناسب بخندند و گفتگو یا مکالمه­ها را قطع کنند. افزون بر این، در دریافت پیام­های افراد دیگر که از طریق بیانات چهره­ای و زبان بدن انتقال و دریافت می­کنند با مشکل مواجه می­شوند و تعبیر و تفسیر نادرست دارند(احدی و کاکاوند، ۱۳۸۸).

این دانش­آموزان در بیان منطقی مسائل مشکل دارند، نمی­توانند افکارشان را به صورت مداوم و پیوسته بیان کنند(فراموش می­کنند، کلمات را حذف می­کنند)، به دلیل نقص در تشخیص شنوایی در ارتباطات کلامی فهم نادرستی دارند و در بیان و اظهار وجود خود در گروه با مشکلاتی مواجه هستند(سارکار و کاتاری، ۲۰۰۴).

۲-۱-۲-۵- ویژگی­های تحصیلی

اگرچه دانش­آموزان با اختلال یادگیری هوش متوسط یا بالاتر از متوسط دارند، ولی دارای مشکلاتی در تحصیل می­باشند که این مشکلات از اوایل سال­های مدرسه شروع و گاهی تا اواخر سال­های آموزش ادامه دارد(هاردمن و همکاران، ۲۰۰۲؛ ترجمه علیزاده و همکاران، ۱۳۸۸)، گاهی نیز این دانش­آموزان به عنوان تنبل یا بی­انگیزه شناخته می­شوند(وستوود، ۲۰۰۹؛ ترجمه همتی­علمدارلو و شجاعی، ۱۳۹۱). کاهش موفقیت دانش­آموزان با اختلال­ یادگیری می­تواند در زمینه­های تحصیلی زیر باشد:

1. نوشتن: مشکل در روخوانی، رونویسی و هجی کردن.
2. ریاضی: مشکل در عملیات ریاضی و یا درک مفاهیم اولیه.
3. منطق: مشکل در طبقه­بندی افکار.
4. مهارت­های طبقه­بندی: مشکل در طبقه­بندی تمام موارد تحصیلی.
5. زبان: تأخیر، اختلال­ و یا تفاوت­ در شنیدن و صحبت کردن(هنلی، رامسی و الگوزین[۱]، ۲۰۰۲).

[۱]. Henley, Ramsey & Algozzine

متن کامل پایان نامه