مهارت های فراشناختی
واژه فراشناخت، اشاره دارد به آگاهی خودکار فراگیران از دانش و توانایی آنها در فهمیدن، کنترل کردن و به کار بردن فرایندهای شناختی خودشان، مهارتهای فراشناختی، نه فقط در مدرسه، بلکه در طول زندگی هم از اهمیت بسیاری برخوردارند. به عنوان مثال، مامفورد (۱۹۸۶) میگوید؛ ضروری است که یک مدیر مؤثر، شخصی باشد که یادگرفتن را آموخته باشد. او این فرد را بدین صورت توصیف میکند: کسی که مراحل مختلف فرایند یادگیری را میداند و شیوه یادگیری خاص خودش را نیز به خوبی درک میکند. کسی که میتواند از موانع بر سر راه یادگیری عبور کند و این فرایند یادگیری را به موقعیتهای در حال کار، وارد کند.
فراشناخت، رشته نسبتاً جدیدی است و نظریه پردازان هنوز در مورد واژه شناسی این رشته به نتایج مشخصی نرسیدهاند. با این حال، اکثر تحقیقات انجام شده در زمینه فراشناخت، در محدوده این مقولهها قرار دارند:
- فراحافظه: این مقوله اشاره دارد به آگاهی و دانش یادگیرنده در مورد نظامهای حافظهای خود و راهبردهایی که بتواند به شکل موثر از حافظهاش استفاده کند. فراحافظه شامل اینگونه عوامل میشود:
– آگاهی از راهبردهای مختلف به خاطر سپاری،
– دانش اینکه کدام راهبرد برای استفاده در یک فعالیت به خاطر بسپاری مشخص، مناسب است و
– دانش نحوه استفاده از یک راهبرد به خاطرسپاری فرضی به بهترین شکل ممکن.
– فرادرک[۱]: این واژه اشاره دارد به مهارت فراگیران در نظارت بر میزان فهمشان از اطلاعاتی که به آنها منتقل میشود، مهارت در تشخیص عدم موفقیت در فهم یک مطلب و به کار بردن راهبردهای ترمیمی به هنگام تشخیص عدم موفقیت.
[۱] monitoring
لینک بالا اشتباه است
:: بازدید از این مطلب : 508
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0