تعریف کارایی نسبی در تحلیل پوششی داده ها

یک واحد تصمیم گیرنده براساس شواهد زمانی ۱۰۰% کارامد است اگر و فقط اگر عملکرد دیگر واحدهای تصمیم­گیری نشان ندهد که می­توان برخی داده ها یا ستاده های آن واحد را بهبود بخشد و در عین حال داده ها و ستاده های دیگر آن واحد بدتر نشود یا به عبارت دیگر اگر و فقط اگر هیچ کدام از داده­های آن­را نتوانیم کمتر کنیم یا هیچ­یک از ستاده های آن را نتوانیم بیشتر کنیم، مگر آن­که باعث شود که داده های بیشتر دیگری مصرف شوند یا ستاده های کمتر دیگری تولید شوند(سینایی و همکاران، ۱۳۹۱).

۲-۲-۷-واحد تصمیم گیرنده در DEA

منظور از واحد تصمیم گیرنده(DMU) عبارتست از : یک واحد سازمانی، یک سازمان مجزا و یا یک شرکت به شرط آن­که این واحد سازمانی دارای فرآیند سیستمی باشد؛ بدین معنی که تعدادی عوامل تولید بکارگرفته شوند تا مقداری محصول بدست آید. سیستم مورد نظر می­تواند شامل سیستم­های تولیدی و خدماتی انتفاعی یا غیرانتفاعی و دولتی یا غیردولتی باشد(آذر و موتمنی[۱]، ۱۳۸۳).

شکل زیر را برای روشن شدن مفهوم یک واحد تصمیمگیرنده رسم می­نماییم. لازم به ذکر است که یک واحد تصمیم­گیرنده خروجی­های خود را به­وسیله ورودی­هایی به دست می­آورد. به عنوان مثال ارزیابی واحد تصمیم­گیرنده j ام را در نظر بگیرید که s خروجی (y1j, …, ysj) را به وسیله m ورودی (x1j, …, xmj) به­دست می آورد:

شکل شماره۲-۱  : واحد تصمیم­گیرنده

بر اساس شکل فوق، برای تولید s خروجی از m  ورودی استفاده می­شود. برای ارزیابی یک واحد تصمیم­گیرنده با یک ورودی و یک خروجی ، نسبت خروجی به ورودی میزان کارایی آن واحد را می­دهد و این نسبت نشان می­دهد که اگر در مقایسه دو واحد تصمیم­گیرنده خروجی­ها یکسان باشند، واحدی کاراتر است که ورودی کمتری را استفاده می­کند. هم­چنین در مقایسه این دو واحد تصمیم­گیرنده اگر ورودی ها یکسان باشند، واحدی کاراتر است که خروجی بیشتری داشته باشد. این نحوه تحلیل کارایی تنها زمانی کارامد است که با استفاده از یک ورودی به تولید یک خروجی بپردازند. در حالت کلی با ورودی ها و خروجی­های بیشتر از یکی سروکار داریم که در صورت داشتن هزینه هر ورودی و ارزش هر خروجی، کارایی را می­توان به صورت زیر محاسبه کرد:فرمول(۲-۱)

که در آن pr ارزش خروجی r ام و wi هزینه ورودی i ام است. البته لازم به ذکر است که روش فوق به دلیل در دسترس نبودن هزینه­های ورودی­ها و ارزش­های خروجی­ها و یا اینکه بعضی از داده­ها به علت ماهیت کیفی قابل ارزش­گذاری نیست جایی که ورودی­ها و خروجی­ها ماهیت­های کاملا متفاوتی دارند، ارزش­گذاری آن­ها به منظور همسنگ کردن، عملاً دشوار است(علیرضایی و همکاران، ۱۳۸۴).

۲-۲-۸-ارزیابی تکنیکی

در اینجا سعی داریم ایده اصلی تحلیل پوششی داده­ها را که در ارزیابی کارایی واحدهای تصمیم­گیرنده، از به کار گیری اوزان، یا ارزش­های ثابت از قبل تعیین شده برای ورودی­ها و خروجی­ها پرهیز می­کند، توضیح دهیم. ایده کلی این است که در مقایسه دو واحد تصمیمگیرندهبا بیش از یک ورودی و یک خروجی و با سطح خروجی­های یکسان، واحدی کاراتر است که حداقل یکی از ورودی­های آن از ورودیهای متناظر واحد دیگر کمتر باشد. چنین مقایسه­ای منجر به ساختن یک مرز تولید تجربی با استفاده از کاراترین واحدها می­شود و سپس عملکرد سایر واحدها با واحدهای روی این مرز مقایسه می­شود. در این بحث درصدد وزن­دهی به ورودی­ها و خروجی­ها نیستیم، بلکه تنها به مقایسه واحدهای تصمیم­گیرنده با یکدیگر پرداخته می­شود(علیرضایی و همکاران، ۱۳۸۴).

[۱]آذر، عادل؛ موتمنی، علیرضا

 متن فوق تکه ای از این پایان نامه بود

برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:

متن کامل

لینک بالا اشتباه است

برای دانلود متن کامل اینجا کلیک کنید

       

:: بازدید از این مطلب : 487