:: بازدید امروز : 4487
:: باردید دیروز : 0
:: بازدید هفته : 8281
:: بازدید ماه : 4487
:: بازدید سال : 4487
:: بازدید کلی : 1465830

پایان نامه مدیریت:میزان محتوای اطلاعاتی سود تقسیمی و عوامل مؤثر بر واکنش بازار به افزایش سود تقسیمی

نوشته شده توسط : admin

عوامل مؤثر بر تعیین سیاست توزیع سود سهام

در زمینه بررسی عوامل تعیینکننده سیاست تقسیم سود، دو تحقیق اساسی صورت پذیرفته است. تحقیق نخست تحت عنوان «شرکتها چگونه نسبتهای پرداخت سود سهام نقدی خود را تعیین می نمایند» در سال ۱۹۹۲ توسط روزف و مطالعه دوم با عنوان «عوامل تعیینکننده اهرم مالی و سیاستهای تقسیم سود شرکتها» توسط بارکلی و همکارانش در سال ۱۹۹۵ انجام پذیرفته است.

بر اساس مطالعات روزف، عوامل تعیینکننده سیاست تقسیم سود شرکتها را میتوان در قالب موارد ذیل دستهبندی نمود:

هزینههای معاملاتی تامین مالی از بازار سرمایه
محدودیتهای تامین مالی ناشی از افزایش اهرم مالی و عملیاتی و
هزینههای نمایندگی مالکیت بیرونی (سهامداران اقلیت)

این موارد بیانگر آن است که یک شرکت مجموع هزینههای معاملاتی خود، ناشی از تأمین مالی از بازار سرمایه و محدودیتهای تامین مالی، و هزینههای نمایندگی را حداقل میسازد. وی نسبت پرداخت سود سهام نقدی را به عنوان جایگزینی برای سیاست تقسیم سود در تحقیق خود در نظر گرفت. در رابطه با هزینههای معاملاتی ناشی از تأمین منابع مالی از بازار سرمایه نیز، روزف از دو متغیر نرخ رشد درآمد و نرخ رشد پیشبینی شده درآمد استفاده نمود؛ زیرا به اعتقاد وی شرکتهای در حال رشد یا دارای برنامه رشد، تمایلی به توزیع سود ندارند.

از آن جائی که هر چه اهرم مالی و عملیاتی یک شرکت بیشتر باشد ضریب بتای آن نیز بیشتر است، لذا بتای شرکت به عنوان یکی دیگر از متغیرهای تحقیق که رابطه معکوسی با توزیع سود دارد، در نظر گرفته شد. در رابطه با هزینههای نمایندگی هم، درصد سهام سهامداران داخلی و تعداد سهامداران به عنوان دو متغیر جایگزین به کار گرفته شدند. انتظار میرود هرچه مالکیت غیرمتمرکز و پراکندهتر باشد، سود بیشتری نیز توزیع گردد.( Rozeff 1982)

در تحقیق دیگر، بارکلی و همکارانش پس از مطالعات و بررسیهای متعدد، سه عامل را به عنوان عوامل تعیینکننده احتمالی در سیاست تقسیم سود شرکتها مورد بحث قرار می دهند؛ (۱) میزان فرصتهای سرمایهگذاری، (۲) اثرات پیامرسانی تغییرات سود سهام نقدی و (۳) اندازه شرکت. در مدل آنان، بازدهی سود سهام نقدی به عنوان متغیر جایگزین سیاست تقسیم سود در نظر گرفته شده است.

در این تحقیق نسبت «ارزش بازار به ارزش دفتری» شرکت به عنوان متغیر جایگزین فرصتهای سرمایهگذاری به کارگرفته شده است؛ چرا که انتظار میرود تا شرکتهای برخوردار از این فرصتها، تمایلی به توزیع سود نداشته باشند. این محققین برای دستیابی به معیاری جهت انعکاس اثر پیامرسانی، چنین فرض نمودند که سودهای شرکت تابع گام تصادفی است؛ بدین معنا که بهترین برآورد سود آتی شرکت سود فعلی آن است.

آنان تغییرات سود را به عنوان متغیر جایگزین جهت انعکاس اثر پیامرسانی، در مدل لحاظ نمودند تا اثر پیام آن را بر بازده نقدی سهام بسنجند. در رابطه با اثر اندازه شرکت بر سیاست تقسیم سود نیز استدلالهای متفاوتی ارائه گردیده است که اثر اندازه شرکت بر توزیع سود را معکوس یا مستقیم برآورد نمودهاند. بدین ترتیب هرچند دلایل محکمی برای تأثیرگذاری اندازه شرکت وجود دارد، لیکن برآورد اینکه متغیر اندازه چگونه سیاست تقسیم سود را متأثر میسازد، مشخص نیست. در همین راستا، متغیر فروش به عنوان متغیر جایگزین برای اندازه شرکت، درنظر گرفته شد.( Barclay and et al 1995)

علاوه بر دو تحقیق اصلی مطرح شده در بالا، مطالعه دیگری در اندونزی با هدف بررسی دیدگاه مدیران در مورد عوامل مؤثر بر سیاست تقسیم سود انجام شده است. ابزار جمعآوری داده ها بررسی پرسشنامهای از طریق پست الکترونیک بود. ابزار مطالعه شامل ۳ بخش اصلی بود: ۱٫ ۲۲ عامل برای تعیین سیاست تقسیم سود شرکت ۲٫ پرسش هایی در مورد اطلاعات زمینهای در مورد پاسخدهندگان و شرکتهایشان. ۳٫ ۲۷ بیانیه در مورد سیاست تقسیم سود به طور کلی.

شواهد نشان داد که مدیران مهمترین عوامل را به ترتیب، ثبات منافع و درآمدها و نیز سطح درامدهای جاری و آینده میدانند. از دیگر عوامل مهم مؤثر بر سیاست تقسیمی سود از دیدگاه مدیران اندونزیایی میتوان به اثر سود تقسیمی بر قیمت سهام و نیاز سهامداران به سود سهام اشاره کرد. شواهد نشان داد که مدیران شرکتهای اندونزیایی اعتقاد دارند که سود تقسیمی بر ارزش شرکت تأثیرگذار است.(Baker and Powel 2012)

علاوه بر عوامل مطروحه در تحقیقات قبلی، متغیرهای دیگری را نیز میتوان با توجه به ویژگیهای شرکتهای فعال در بورس تهران و استنتاجهای منطقی، در تعیین سیاست تقسیم سود شرکتها مؤثر دانست. برای مثال، انتظار میرود تا شرکتهایی که از تسهیلات مالی قابل توجهی برخوردار میباشند، به واسطه نیاز به منابع مالی، تمایل چندانی به توزیع سود نداشته باشند. همچنین از دیگر عوامل مؤثر بر سیاست تقسیم سود میتوان به وضعیت نقدینگی شرکتها توجه داشت. پیشبینی میشود شرکتهایی که از نقدینگی کافی برخوردار میباشند، تمایل بیشتری به توزیع سود از خود نشان دهند.